Türkiye, 1961 yilindan itibaren darbe anayasalariyla yönetilmektedir. Türkiyenin önemli siyasetcileri Alpaslan Türkes, Süleyman Demirel, Necmeddin Erbakan, Turgut Özal, sistemdeki tikanikliklari asmak icin Baskanlik sistemini önermislerdir. Fransada 15. anayasa yürürlükte oldugu halde, Türkiyede degisim talepleri vesayet engeline takildigi icin, hala darbe anayasasi yürürlüktedir. 2010 yilinda yapilan genis kapsamli degisiklik de sorunu cözememistir. Cumhurbaskanligi paketi, bizatihi darbe anayasalarinin ürettigi krizlere son verme firsati vermektedir.

Anayasada degisiklik yapmak icin ücte iki 367, referanduma götürmek icin beste iki 330 oy gerektigi icin, degisiklik teklifine itiraz edenlerle destekleyenler arasinda yogun bir tartisma ve müzakere süreci yasanmistir. TBMM, medeniyet köklerine dayanarak büyük bir özgüven icinde Cumhurbaskanligi Sistemini kabul ederek, referanduma götürme karari almistir. Bu kitap, mecliste yapilan ve sabahlara kadar süren müzakerelerde, anayasa degisikligine yapilan itirazlara cevaplardan olusmaktadir. Meclisteki yasadigimiz bu tartismalari, referandumda nihai karari verecek olan milletimize aktarmayi görev biliyorum.

Cumhurbaskanligi sistemi, muhalefet partilerinin iddialarinin aksine, rejim degisikligi degil model degisikliginden ibarettir. Gercekte parlamenter sistemle uzaktan yakindan ilgisi olmayan, yasama, yürütme ve yargi erklerine vasi atayan ucube bir vesayet sistemi yerine, halkin egemenligini esas alan bir yönetim bicimi tercih edilmistir. Bu anayasa degisikligi sistemi önemli ölcüde rahatlatacak olsa da, bastan sona yeni bir Anayasa en büyük dilegimizdir.