Onlar,
Bir avuc kahramandilar...
Siyah pelerinlerinin altinda revolverleri sakliydi.
Celikten namlulari,
Mahmuzlu topuklari,
Kinlarindan kan damlayan kiliclari vardi.
Tarihe destan yazmislardi.
Isgale karsi koymuslar,
Ve canlarini bu ülkeye adamislardi.
Omuzlarinda tüfenkleriyle her cepheye gittiler.
Dise dis, tirnaga tirnak, yumruga yumruk ve gögüs gögüse ne canlar verdiler.
Gün oldu kan deryasini astilar,
Gün oldu sehit olup vatan topragina düstüler.
Gün oldu yardan,
gün oldu kelle koltukta serden gectiler.
O atik, o asi ve o asil;
Ölümsüz Türkler...