1912de Adriyatik kiyisindaki bir satoda Duino Satosu basliyor Agitlari yazmaya Rilke, on yil sonra baska bir satoda, Isvicredeki Muzot Satosunda tamamlayabiliyor ancak. Aradaki boslugun büyük bölümünde susuyor Rilke, Büyük Savasin neden oldugu travmayla bicak gibi kesiliyor siiri. Agitlara geri döndügünde, 1922nin Subatinda, müthis bir yaraticilik saganagina yakalanarak birkac haftada tamamliyor yapitini. 20. yüzyilin en etkileyici siir kitaplarindan biri olan Duino Agitlarini sair Can Alkorun epey ünlenmis cevirisiyle sunuyoruz okurlara, sairlerin sairleri cevirmesinin yapita ikili bir seslenis kazandirdigina inanarak.


Cünkü cok sey burda olus, cünkü burada hersey bizi istiyor apacik, o yitip giden, bize bir tuhaf dokunan sey. Bizi, hem de en cabuk yitenleri. Bir kez hepsi, yalniz bir kez. Bir kez, bir daha yok. Evet, bizler de bir kez. Bir daha yok. Ama bu, bir kez bulunmus olmak, bir kezcik de olsa yeryüzünde bulunmus olmak, sanma geri alinabilir.

Dokuzuncu Agit, s. 42