Kitabin icerisinde kelebekli, ebrulu özel renkli bir kuse sayfa bulunmaktadir.

"Sems! Ey seyyarelerin en tekinsizi! Carpacak bir beni mi buldun? Iyi ki beni buldun. Hos amedi! Hoa amedi! Seni ariyordum Sems! Ama dagila dagila. Seni bekliyordum Sems! Ama savrula savrula...

Allah'im beni Sems ile yarala! Öyle yarala ki akan gözyaslarim cehennemi söndürsün. Aglamaktan kör olup görmesem de cennetini. Sen varsin ya!

Sems, Kimya'nin yüzüne dogru egilirken, pencereden bir isik huzmesi süzüldü odaya. Oda göz kamastiracak bir sekilde isikla dolmustu. Bir gül kokusu yayildi odanin her yanina. Kimya basini pencereye dogru cevirdi. Hemen ayaklarini dizlerine, dizini ise karnina dogru cekti. Tipki bir bebegin anne karninda durmasi gibi. Kimya yatagin icinde dogrulmaya calisti. Tebessüm etti. Dudagindan; 'Efendimiz... Efendimiz...'