Istanbulluyum ben, Ankaraliyim, Izmirliyim, Gaziantepliyim, Cemiskezekliyim.
Kadinim ben... Hangi asirda, hangi devirde yasadigimin hic önemi yok, bu topraklarin kadiniyim. Seninle ayni türküyü seviyorum, ayni kasap havasinda cosuyorum, ayni lezzetleri özlüyorum. Asik da olsam, anne de olsam, abla, teyze, hala da olsam ayni sefkatle doluyum. Fedakarim, severim, sacimi süpürge ederim. Ama siddeti gören benim.
Ezilirim. Asagilanirim. Maalesef koruyanim yoktur benim.
Ya baba, ya abi, ya sevgili, ya koca, ya sokaktaki bir yabanci, mutlaka bir erkekle karsi karsiya gelirim. Ve hep ben altta kalirim.
Eksik etek derler bana.
Hic sucum yok, ama masumiyetim kurtarmaz beni.
Dogan Satmis uzun yillardir gazetecilik yapiyor. Köse yazarligi da yapti, ama daha cok gazetelerin mutfaginda calisti. Ve sonra bir gün,
karsisina dört cesur kiz cikti. Öykülerini arastirdi. Bu kitapta o dört cesur kizin öyküleri var.