Kültürden Irfana ile on iki ciltlik Cemil Meric külliyati tamamlaniyor.

Mefhumlar ve meseleler konusunda düsüncenin en ücra köselerini yoklayan, yalinkat bir bilgi yerine kapsamli, incelikli bir bilginin pesine düsen Cemil Meric, Kültürden Irfanada okurunu önyargilarin köleligi yerine düsüncenin yoldasligina cagiriyor.

Kültür, Batinin düsünce sefaletini belgeleyen kelimelerden biri kaypak, karanlik, samimiyetsiz. Tarimdan idmana, balikciliktan medeniyete kadar akla gelen ve gelmeyen düzinelerce mana. Kelime degil, bukalemun. Irfan, düsüncenin bütün kutuplarini kucaklayan bir kelime. Irfan kendini tanimakla baslar. Kendini tanimak, önyargilarin köleliginden kurtulmaktir, önyargilarin ve yalanlarin. Kültür, irfana göre, kati, fakir ve tek buutlu. Irfan, insani insan yapan vasiflarin bütünü. Bati, kültürün vatanidir. Dogu, irfanin.