Nedim Gürsel Aci Hayatlarda kimi zaman sehvet kimi zaman boguntuyla yasadigi yere damgasini vuran yazarlarin pesinde bir yolculuga davet ediyor okuru

Aynalarda baliketi, yapay sarisinlar, az sonra görkemli asansöre binip aile babalariyla odaya cikacak orospular makyaj tazeliyorlar. Derken görüntüye Justine de gelip yerlesiyor. Belki bir orospu degil o, sarisin da degil. Ama bir dönemin en cazibeli, en gizemli, en belali kadinlarindan biri. Onun, bugüne dek tanidigim roman kahramanlari arasinda cok özel bir yeri oldugunu düsünüyorum. Belki sehveti degil de düpedüz nemfoman olusu bende bu düsünceye yol aciyor.Iskenderiyeyi kucaklamak, kollarimin arasina alip onda Justinei bulmak, onunla hemhal olmak, Justinede Iskenderiyeyi yasamak istiyorum, bu istegin yalnizca bir hayal, bosa harcanmis bir genclik tutkusu oldugunu bilsem de.

Iskenderiye ve bu kente ismini sehvetle naksetmis olan belali güzel Justinein yaraticisi Lawrence Durrell. Ömrünü bu kentte tüketmis, genc oglanlara düskün Yunanli sair Kavafis. Beyaz gecelerin kenti Moskova ve ölü canlarin avcisi Gogol. Genc ve güzel karisinin ugruna düelloda can veren Puskin, askin kayigi hayatin kayaligina carpinca canina kiyan Mayakovski. Cezayirin ikinci büyük kenti Oran ve bu kenti sikintinin baskenti ilan eden Camus. Pula ve James Joyce. Frankfurt, Weimar ve Goethe. Paris yakinlarindaki Vendme ve Honoré de Balzacin yatili okul yillari. Madam Bovarynin yazari Flaubertin izinde Deauville ile Trouville

Nedim Gürsel Aci Hayatlarda kimi zaman sehvet kimi zaman boguntuyla yasadigi yere damgasini vuran yazarlarin pesinde bir yolculuga davet ediyor okuru. Bir dedektif özeniyle bir kentin o yazarin önce ruhuna, sonra metnine sizan özünü yakaliyor. Edebi bir yolculuk bu, okudukca icinde kaybolacaginiz.