Bir varmis, bir yokmus, dürüst, caliskan bir ciftcinin yasli bir esegi varmis. Hayvancik, yillarca efendisi icin calismis, cabalamis, nice agir yükler tasimis. En sonunda günden güne gücten, kuvvetten düsmeye, yaslanmaya baslamis. Efendisi, esegin artik is göremeyecek hale geldigini anlayinca cani sikilmis. Esege bakip beslemek gitgide ona agir gelmeye baslamis. Ne yapsam da, su esekten kurtulsam diye tasalanmaya baslamis.
Esekcik, efendisinin kendisine bir kötülük düsündügünü sezmekte gecikmemis. Gizlice evden kacmaya karar vermis. Firsatini bulur bulmaz da, düsündügünü yapmis, usulca evden ciktigi gibi, Bremene dogru yola düzülmüs. Belki sesimi begenirler de, beni Bremene calgici yaparlar diye umutlaniyormus.
Biraz yol aldiktan sonra, yol üstünde bir köpege rastlamis. Bakmis, köpek soluk soluga yolun kiyisina kivrilmis, yatiyor. Pek bitkin görünüyormus.
