30 Mart 1972 günü Kizildere... Mahirler sarildiklarini biliyorlardi. Ilk olarak rehineleri kursun isabeti almayacak bir yere götürdüler. Hala onlari korumaya calisiyorlardi. Evin pencerelerine siper alindi. Mahir, catiya cikarak bazi kiremitleri kaldirdi. Bu araliklardan ates acmayi düsündüler. Umutsuz bir savas baslamak üzereydi. On tane gence karsi bir Ordu birazdan atese gececekti. Sonuna kadar carpisacaklardi. Mahir ve arkadaslarina hakaretler ederek teslim olmalarini söyleyenler ayni düzeyden sert bir karsilik aldi. Mahir, Fasist MITciler, Amerikan usaklari diyerek bagirdi. Mahir ve arkadaslari marslar söyledi ve sloganlar atti. Mahir yeniden; Atatürk Canakkalede yüzlerce Ingilizi öldürdü. Ülkemizin bagimsizligi icin bir avuc Ingilizi öldürmekten geri durmayacagiiz diye bagirdi. Ardindan da Gündogdu Marsini söyleyip, Yasasin THKP-C, yasasin THKO diye haykirdilar. Teslim olmamaya kararliydilar. Öldürüleceklerinin de bilincindeydiler ama savasmayi sectiler.
