Ask, bir suret arar kendine
Sevmeyi bilir kadin, Aski güzel yasar. Öyle bir hayal gücü vardir ki kadinin, hayal ile hayati karistirir bazen. Hayalini gercek sanir; ama yanilir.
Sair ruhludur her kadin. Dinleyecek kulak bulamazsa yazip cizmeye baslar. Siirler yazar, hikayeler yazar, mektuplar yazar.
Her kadinin bir Mehmedi vardir hayatta. Karsisinda bulmak isteyip bulamadigi, sarmak isteyip saramadigi, kavusmak isteyip bir türlü kavusamadigi bir Mehmedi...
Ve yazip gönderemedigi mektuplari vardir her kadinin.

Bir insana duyulan asktan yola cikarak Yaradana ulasmak hic zor degil. Mecazi asklar, Ilahi olana ulastirir insani. Ask yolu, kendini bilmenin ve Rabbini bulmanin belki de en kestirme yoludur.
Mevlayi bulmusken Leylaya ne gerek vardi diye sordum hep kendi kendime. Ask, Mevlayi bulma yolunda Leyladan gecen bir imtihan degil miydi Mevla bulunduysa sayet, bu imtihan ortadan kalkmaz miydi Ben Mevlami bulmustum zaten, simdi bu hikayeyi tersten yasamanin ve Ilahi asktan mecazi aska geri dönmenin ne geregi vardi
Ama Ask, bir suret arardi kendine. Gönül topragina can olan Ask, bir suret bulmadan kendine, cikmazdi su yüzüne, cikamazdi... Bilmedigim ve ögrenmek üzere oldugum sey, buydu iste.
Ne vakit ki Ask tecelli eder insanin kalbinde,
Iste o vakit aciga cikar insandaki gizli hazine.
Ve ancak o zaman tanir insan Rabbini.
Ve o zaman bilir kendini...