Özellikle on sekizinci yüzyilda hizmetcilerin oldukca yaygin bir bicimde orta sinif aile yapisina dahil edilmelerine karsin, edebiyatta olsun, kurgu disi eserlerde olsun onlarin gercek seslerini duymamiz neredeyse olanaksizdir. O yillarda hizmetcilerin üst siniflarin huzurunda konusmasi, hele de efendilerine karsilik verecek sekilde konusmasi hic hoskarsilanmazdi. Bu anlayisi yansitan bir Ingiliz atasözü bile mevcuttur Hizmetci kizlar görülmeli, ama isitilmemelidir.1 Görülmelidirler cünkü her an kendilerine herhangi bir is buyurulabilir. isitilmemelidirler cünkü efendinin dogal üstünlügü karsisinda gösterebilecekleri en iyi davranis, onlara sorgusuz sualsiz itaat etmektir. Her ne kadar on sekizinci yüzyil romanlarinda fazlasiyla konussalar da hizmetcilerin tarihsel kisilikler olarak karakterlerini, düsüncelerini, duygularini yansitan kendilerine özgü bakis acilarini bugün ancak efendilerin yazdiklari mektup, ani ve günlüklerde onlara dair yaptiklari yorumlara bakarak cikarsamaya calisabiliriz.
