Bahane oluyorsun yazmama,

Sana asik oldugum günden bu yana, yaziyorum sensizligi anlatan her sokak basinda.

Bir insan yazarak nasil yok olur, anlayamazsin.

Kimsesiz vakitlerde, nereden geldigini anlayamadigin yalnizlik seni savurdugunda; tutunamayacak bir sen bulamadigimda yaziyorum iste

Bahane oluyorsun yazmama,

Az bucak ötekilessem, yorgunluga dogru kayboluyorum, yasayamayacak halde buluyorum kendimi, gücüm yetmiyor hayal kurmaya; dökülüyorum kagitlara hayat beni kaybetme korkusunun merkezine yerlestirdiginde, sagli sollu terk edildigimde, göz yaslarim yüzümü tahris ettiginde, o vakitlerde; ne yanlis imlalar umurumda oluyor, ne de kendim.

Uyumaya yeltendigimde uykusuzluga kapiliyorum ya; iste o vakit bahane oluyorsun yazmama
Gecedir , ne yazdirirsa yeridir...