Zamani ve dünyayi yasamanin bambaska bir yolu olarak tembel eylem
Duchamp kapitalist toplumdaki vazife, rol ve ölcülere teslim olmayarak hem sanatsal hem de ücretli isi inatla reddetmis, üstelik sanatin ve sanatcinin tanimlarina meydan okumakla da yetinmemistir. Onun radikal eylemsizligi kapitalist toplumun üc sacayagina birden meydan okumasindan ileri gelir Mübadele, mülkiyet ve emek.
Maurizio Lazzarato, Marcel Duchampin yerlesik iktidar iliskilerini askiya almanin, politik kirilmayi mümkün kilan kosullari yaratmanin ve yeni bir öznelligin insasinin baslangic noktasi olarak tanimladigi isin reddi ve tembel eylem kavramlarini, hem sosyoekonomik bir elestiri hem de felsefi bir kategori olarak ele aldigi kitabinda, henüz cözülememis bir ihtilafa isaret ederek Duchamp üzerinden yeni bir kapi araliyor Amaclanan calismama özgürlügü müdür yoksa calisarak özgürlüge kavusmak midir
Isin reddi ve tembel eylem bir olanaga isaret eder ve Olanak bir zerreciktir, der Duchamp. Artik ayni sekilde görüp ayni sekilde duymadigimiz bu olanaga erismekse baska bir yasam bicimine baglidir, zerrecigin tembel sakinleri gibi.
