Bir Göksevda Poetikasi
Insanoglunun dogaya en büyük meydan okumasi ucmayi ögrenmekle oldu. Ucarak göklere cikti. Yere bagli alin yazisindan siyrildi. Evrenin iclerine uzandi. Yaradanin suretinden yaratilmisligini aklin BigBangiyle yeni bir harmana katti. Ucmak, belki de kiyamete dogru doludizgin kosan insani sonun baslangicina tasidi.
Kisiye özel ucusla tanismam mikrokozmik varligimi da benzer titresimlerle etkiledi. Yercekiminden kurtulan cismim bütün sikintilari asagida giderek kücülen dünyamda birakti. Görüs ufkum genisledi, aklim berraklasti. Ucarken yasadigim düsünceleri kagida dökme fikri de böyle basladi. Yagmur oldu, topraga düstü, tomurcuklandi, en nihayet kitap haline geldi.
Nihayet Türk edebiyatinin da bir Saint-Exupérysi oldu.
Coral, bu yapitinda düsüncenin sinirlarini asan, boyutlar
ötesi bir gezintiye cikmis.
