Insanin kainatta tekellüf sahibi olmasi, nefsi ve akleden kalbi neticesindedir. Tasavvuf literatüründe kaynagi bizatihi Kurandan alinan nefs kavrami ve onun mertebeleri, tasavvufun egitim kurumlari olan tarkatlar tarafindan manev seyrin odak noktasi olmus ve nefs tezkiyesi vasitasiyla insanin kemale ermesi bir baska deyisle nefsini kemale erdirmesi hedeflenmistir. Bu eser, alemdeki gaye varlik olan insana ait nefs ve nefsin mertebelerinin tasavvuf kültürde nelerle iliskilendirildigine dair kisa bir bakis acisi sunmaktadir.
