Ben anne ve babami sadece fotograflardan bilirdim. Fotograflar iki boyutlu, anne kokmayan, baba diye sarilamayacaginiz parlak kagitlardir. Sizi hicbir zaman anlamazlar. Sadece donuk bir dünyadan yüzünüze bakarlar. Fotograflar cogu zaman dikdörtgendir. Neden bilir misiniz Onlara bakarken köseleri kalbinize batsin diye. Bir yerlerinizi kesip kanatsinlar diye.
Postaci amcasi Refik tarafindan büyütülen Bilge, amcasinin ölümü üzerine kendi ayaklari üzerinde durmaya calisir ve bir eczane acar. Yasadigi tüm zorluklara ragmen basarili da olur. Fakat zirve denebilecek noktayi gördükten sonra ruhunu kusatan kumar bagimliligina yenik düser ve dogal bir afet sebebiyle de ekonomik anlamda dibe vurur. Durumu düzeltmek icin basvurdugu tefeci de care olmayinca, kendini hic ummadigi bir yerde bulur.
Biraz Uyusam Düzelirim, bir yok olus romani.
