Bu calisma, 1883-1895 yillari arasinda Colmar Freiherr Von der Goltz araciligiyla Osmanli asker teskilatinin modernizasyonunu belli basliklar halinde ele almaktadir. Bu sürec, 18. yüzyilin sonundan itibaren baslatilan Osmanli ordu reformunun son halkasini teskil etmektedir. 19. yüzyil Osmanli asker tarihi acisindan Avrupadaki diger ordulardan ayri bir gelisim gösteren ve modern bir asker teskilat sistemini oturtmaya calisan Prusya modelinin örnek alindigi bir zaman dilimidir.
Bu baglamda, Osmanli ordu yapisinin cagin gereklerine göre yeniden dizayn edilmesi, modern asker metotlarin kullanilmasi, egitim ve talim gören subay ve erlerin teknik ve taktik olarak donatilmasi, Seraskerlik ve Erkan-i Harbiye-i Umumi Dairesi ekseninde yeni asker yönetim kadrolarinin olusturulmasi, nihayet modern ve vurus gücü yüksek bir hale getirilen Osmanli ordusunun cagdas Avrupa Devletleri seviyesine ulastirilmaya calisilmasi göze carpmaktadir.