O, yasama yukaridan bakardi. Hosgörülü, esprili, bilgili Kuruntulardan, can sikiciligindan, uzak bir yani vardi. Nobran insanlari bile dize getirecek enerjiye, sabra sahipti

Yasamin tümü, örülen bir duvardir Her insan kendi duvarini ören bir duvar ustasidir. Kimi mahir, kimi acemi olsa da

Ve anlar o duvarin tuglalaridir derdi

Banyodan cikip salona yöneldigimde aklimin dibine vurmus sorularla mesguldü beynim;

...Mutluluk insanlar icin siradan bir seye dönüsürse ne olur Ortada hicbir neden yokken banyoya kapanip neden aglar bir kadin Tüm bu sorularin kirk yasima bastigim icin bir gecis dönemine ait sorular oldugu kanisina variyorum. Ama kendime yaptigim aciklamalar bana yetmiyor

Günlük, islerimi bitirdikten sonra, salona gecip ayaklarimi uzattigim kanepeden yanimdan eksik etmedigim kücük radyodan Mozartin Kirkinci Senfonisini dinliyorum

Nasil da denk gelmisti; melodiler, kirkinci yasimla birlikte, ic dünyamdaki inis ve cikislar gibi, biranda yükselip, biranda irtifa kaybediyorlardi

Kafamdaki sorgulama piramidinin icinde kayboluyorum müzigi dinledikce.. Peki, ne istiyordum ben Hayattan beklentim neydi de, su an kendimi bu kadar issiz, yalniz hissetmeye baslamistim Bir yandan yasantimda degisik bir seyler yapmak istiyor, öte yandan yapmak istedigim degisiklikler gözümü korkutuyor, düsüncelerim sürekli kendini tekrarliyordu