Het thema van de vrijheid was aanwezig in het filosofische denken van de Nederlandse denker Baruch Spinoza (1632-1677), sinds zijn schrijven "Een korte verhandeling over God, de mens en zijn welzijn", gedateerd in 1663, waarbij hij andere werken doornam, zoals de "Theologische-Politieke Verhandeling" (1665) en zijn veelgeprezen boek "Ethiek" (1675), die de structuur van zijn ethische gedachte van de vreugde vormen. Ondersteund door dit, verbindt vrijheid, denken als een "verbindingsdraad" de hele spinozistische filosofie, omdat het gebaseerd is op een metafysisch-rationele gedachte, door middel van de conceptie van een immanentistische God. Vanaf dit moment komt het voorgestelde onderzoek van het huidige werk op gang. Met het oog op de thema's vrijheid en metafysisch-rationeel wil deze poging de mogelijke manieren van handelen van de metafysisch-rationele in spinozitische vrijheid benaderen, deze te relateren aan de door de filosoof zelf opgehelderde definities van God, de mens en de vrijheid, aangezien de mens voor de filosoof niet vrij is, maar in een vrije wil van vooraf bepaalde keuzes, waardoor hij gelooft in een vals perspectief van vrijheid, en hem bedriegt.