... Önüne cikan bir cikmaz sokaga daldi hic düsünmeden. Sokakta hic lamba yoktu, karanlikti. Sirtini pis bir binanin duvarina yasladi. Basinda bir basinc hissi duydu. Saga dogru kafasi sarkiyor gibiydi. Bu, korkunun bedenine yaptiklariydi. Bir adim atmaya kalkti, ne oldugunu kestiremedigi bir seye ayagi takildi. Yerler cöp dolu olmaliydi. Sendeledi. Eliyle, yakininda oldugunu düsündügü duvari tutmaya calisirken yumusak bir seye dokundugunu hissetti. Yaninda birisi vardi. Kimsin sen diye bagirdi.
Kimsin
Iyi misin diye bakmaya geldim. dedi karanliktaki ses.
Adam sesten uzaklasmak icin pis, karanlik sokagin daha derinine dogru telasla gitmeye calisti. Onunla beraber, kadin mi erkek mi bir türlü karar veremedigi sesin sahibi de geldi.
Yürürken Iyiyim ben. diye bagirdi adam.
Hayir degilsin. dedi ses ve devam etti konusmaya
Iyi degilsin, olmamalisin da Cünkü zarar verdiklerin iyi degil.
Bunun üzerine mirildandi adam titreyerek Hata yaptim, sadece hata. diye karsilik verdi.
Iste tam o anda, adamin girtlagi cenesine paralel sekilde keskin bir aletle kesildi. Üc dakika sonra ölmüs olacakti. Ölüm sebebine; solunum yollarinin tikanmasi sonucu nefes alamama ve kan kaybi yazilacakti.
Elinde keskin aleti tutan ses mirildandi
Hissedilen aci 65. Iliklere kadar hissedilen ölüm sekli. Artik iyi degilsin
Böyle basliyor IYI MISIN Cigliklarini sadece kendileri duyan insanlar adina adaleti saglamaya calisan ve kendisi de zihninin bir kösesinde eksik kalan HAMSA... Hayaller, umutlar, acilar, sevincler ve diger tarafta gercek dünya... Ve bu toz duman arasinda bir ask...