Yollari yirminci yüzyilin büyük yikimlarini yasamis Berlinde kesisen üc kisi. Harp Okulu eski ögrencisi, escinsel ve komünist Ali Albayrak. Okuldaki ve Türkiye Komünist Partisindeki lakabi Melek; hayran, hatta asik oldugu Nazim Hikmeti ihbar eden raporlarindaki kod adi Seytan. Sehvet düskünü sarkici Ipek ve onunla tutkulu bir ask yasayan biyografi yazari.

Siyaset ve siddeti sorgulayan bu cokkatmanli romani bilinmeyen yönleriyle Nazim Hikmetin hayat hikayesi olarak da okuyabilirsiniz, yirminci yüzyil tarihiyle bir hesaplasma olarak da...

Bir tren penceresiydi eskiden, simdi bir eski tüfek. Degil hizli trenlerin, marsandizlerin bile ugramadigi bir istasyon. Öyle issiz, terkedilmis, karda kista yapayalniz. Son Otobüsü benzer duygularla yazmis olmali Sair Baba, bunu simdi daha iyi anliyor. Burda, bu yasta, bugulu camin karsisinda tek basina otururken. Tek basina sayilmaz aslinda, camdaki suretiyle birlikte demlenirken. Ancak simdi, karli bir Berlin gecesinde animsarken gecmisi, yolun sonuna gelmisken. Mal bulmus Magribi gibi sevinmisti o siiri Budapestede ele gecirip Stasiye gönderdiginde. Sair Babayla ciktigi tüm yolculuklar da o yolculuk gibi geride kaldi. Ankara, Bursa, Sofya, Leipzig, Moskova...