Dört mum usulca yaniyordu. Ortam cok sessizdi.Ilki söz aldiBen BarisimArtik kimse benim isik vermem icin cabalamiyor, sanirim sönecegim. Alevi hizla azaldi ve bütünüyle söndü.Ikincisi söz aldi Ben InancimNeredeyse herkes benim artik gerekli olmadigimi düsünüyor, bu yüzden daha fazla yanmama hic gerek yok.Bir rüzgar hafifce esti ve onu söndürdü.Ücüncü mum sirasi gelince üzgünce konustu Ben SevgiyimYanmaya devam etmek icin artik gücüm kalmadi. Insanlar beni bir kenara biraktilar ve önemimi anlamadilar. Kendilerine en yakin olanlari bile sevmeyi unuttular.Ve hic zaman yitirmeden söndü.Ansizin Bir cocuk odaya girdi ve üc mumun yanmadigini gördü. Neden yanmiyorsunuz Sizin sonuna kadar yanmaniz gerekir. Cocuk bunu söyledikten sonra aglamaya basladi.Ardindan dördüncü mum dile geldi Korkma, ben yandigim müddetce diger mumlari yeniden yakabiliriz. Ben UmudumDünyanin dördüncü mumlara her daim ihtiyaci var. Bu dördüncü sen olabilirsin, senin icinde o enerji mevcut. Allah seni esrefi mahlk, kainatin efendisi olarak yaratti. Simdi kalk ve sana yakisir bir sekilde harekete gec. Ertelediklerin, hicbir zaman hedefe ulasamayacaginin bir göstergesidir. Ertelemeyi erteleyerek ayaga kalk, düssen yine kalk.. Yine... Yine... Yine... Her düsüsün bir ayaga kalkisi vardir... Yeter ki ayaga kalk, kalktikca cok daha güclü oldugunu göreceksin...