Elimde kendime karsi oynayacagim bu anlamsiz oyundan baska bir sey bulunmadigindan, öfkem, öc alma tutkum fanatik bir bicimde bu oyuna akmisti. Icimde bir sey hakli cikmak istemekteydi, ama ne yazik ki kendisiyle tek savasabilecegim, icimdeki öteki bendi...New Yorktan Buenos Airese giden bir yolcu gemisinde yolcular arasinda bulunan bir milyoner, dünya satranc sampiyonu Mirko Czentovice, ücreti karsiliginda bir parti satranc oynamayi teklif eder. Ikisinin oyununu izleyen Avusturyali bir göcmen olan Dr. B., oyun sirasinda kendini tutamayip oyuna karisinca sampiyonla karsilasmasi önerilir kendisine. Gestapo tarafindan bir otel odasina kapatilan ve uzunca bir süreyi bu odada, tek basina ve oyalanacak hicbir seyi olmadan geciren, yalnizca sorgulama icin odadan cikarilan Dr. B., bir gün rastlantiyla eline gecirdigi bir satranc kitabi sayesinde bu oyunun inceliklerini ögrenmistir. Satranc tahtasi ve taslari yoktur, ancak önce ekmek icinden yaptigi satranc taslariyla sonra da tümüyle belleginde oynayarak kuramsal bir satranc ustasi olup cikar. Bu tutkusu yüzünden sinir krizine, beyin atesine yakalanir. Tedavi olur, arkasindan da serbest birakilir. Yirmi yildir eline satranc tasi almamis olsa da, Dr. B., gemide satranc sampiyonuyla oynadigi oyunu inanilmaz bir bicimde kazanir. Avrupa kültürüne elveda derken yasama da veda etmeyi secen Zweigin son yapiti Satranc, gerilimli kurgusu ve kahramanin ruhsal gelgitlerinin islendigi dokusuyla, kisa ama her bakimdan etkileyici olaganüstü bir uzun öyküdür.