Kiyiya cikmiyordu senin sokaklarin
Bilmiyordun gezinmeleri
Yol varmiyordu, gitmiyordu mavilige...
Halbuki;
Mavi olmasi gerekmezdi gözlerinin
Ufku görebilmem icin,
Varabilmem icin denizlere.
Sokaklarin önemsizdi Cikmaz dahi olsa
Yol bilmen, iz bilmen yoktu gözümde
Her yanin kiyiydi ömrüme
Sende her gördügüm hep Umman bana...
Hep derinlik...
Her dakika,
Seninle oldugum her dakika
Bir rüzgar esiyor göz göze geldigimizde
Icimde garip bir heyecan
Bir tufan.
Seninle her saniye denize mesken tutuyor yüregim.
Her saniye ayaklarimi suya sokarcasina yürüyorum Kiyida.
Bilmeliydin.
Seninle Umuda Kiyi Yüregim benim
Seninle
Seninle bir koca tufan basimda
Icerimde kiyidan bir yolculuk
Seninle.
Bilmelisin...

Cemre Kilic