Dünya kalabaliginin kesintisiz ugultusu insani etkiliyor. Önce hizli duygu kabarmasi, ardindan düsünce kipirtisi, derken, kelimelesmeye yönelen somutlanma cabalari. Mutluluk benzeri saskinligin tadi ile unutma korkusu, kisiyi önlem alma, kagitlara not etme telasina götürüyor. Sevdigim bir deyisle, icinde yüzdügüm insan denizinin bana vuran dalgalari cekildikce kalan tortulardir bunlar. Calisma hay huyu icinde ikide bir, bulunduklari yerden baslarini uzatip kendilerini hatirlamam icin göz kirparlar. Bize düsense onlari secip siralamak ve kitaplastirmakti, üzüntüye bosverip, onun yerine Hüzün ile yetinmekti