Her seferinde ayni seyleri tekrarliyordum ben de. Zaten öyle olmaz mi Yerküre uzayin sonsuz boslugunda öylece döner durur. Koskoca evren dururken, hep ayni yerlerde kalir. Geceden ciktigini zannedersin her gündüz ama sonra yine gece olur. Kistan ciktim diye düsünürken o yaz basi sonra yine kis olur. Biz insanlar da tipki bir gezegen gibi tekrar tekrar ayni seyleri yapariz. Ayni karanliklara girer ayni aydinliga aldaniriz.

Herkes mutlu olmak ister. Zaten birilerini, bir seyleri öldürme cabasi hep bundandir. Hepimiz mutlu olmak isteriz ve biz ölülerin mezar baslarina sekerlemeler birakan, hic unutmayan bir milletiz. Biz hep unutmak icin öldürürüz, kendimizi de...