Sadri Ertem öykülerinde köy yasamini, köylünün maddi ve manevi dünyasini toplumcu ve gercekci bir bakisla ele aliyor. Gözlemlerinden, canli taniklardan yola cikarak yoksulluk, cahillik, taassup, batil inanc ve sömürüyü anlatiyor. Günlük konusma diliyle sosyal bir etiket tasiyor. Insanin ic dünyasindaki iyi ve kötü duygulari, matematik düsünen bir bakis acisiyla okuyucuya sunuyor. Sadri Ertemin öykü kahramanlari, toplumsal sorunlarla bogusurken kabullenmeyi tercih ediyor. Öykülerine sinifsal bir anlam yüklüyor.
