Over de legendarische Nederlandse schaakwereldkampioen Max Euwe is al veel geschreven, en Euwe produceerde zelf ook tientallen boeken. Maar er was nog geen representatieve verzameling van de beste partijen van deze ?efficiënte, mensetende tijger', zoals de Amerikaanse schaakmeester William Ewart Napier hem noemde.

Max Euwe's Beste Partijen voorziet in deze lacune. En wie anders had dit boek kunnen schrijven dan Euwe's opvolger in de Nederlandse schaakwereld - Jan Timman, één van de beste schaakschrijvers van deze tijd. Timman selecteerde tachtig partijen van Euwe. Het is ongelooflijk hoe hoog het niveau was dat Euwe bereikte in de vijftig jaar dat hij actief schaakte, en hoe aantrekkelijk zijn aanvallende speelstijl was.

Timman heeft veel nieuws ontdekt in de beste en meest beroemde partijen van Euwe, maar haalt ook een aantal minder bekende briljante partijen voor het voetlicht. Bij zijn analyses komt een aantal interessante paradoxen aan de orde. Zo was Euwe voor het overgrote deel van zijn carrière een amateur, maar wist hij meer van openingstheorie dan vele van zijn tegenstanders op topniveau. Als de underdog onttroonde hij de energieke Alexander Aljechin als wereldkampioen in een epische match in 1935. Op zijn 52ste wist hij nog steeds topspelers als Geller en Najdorf te verslaan met fantastisch aanvalsspel in het beroemde Kandidatentoernooi in Zürich 1953. En toen hij de zeventig al was gepasseerd bleef hij een gevaarlijke opponent voor de jongste generatie Nederlandse schakers.

Deze partijenverzameling van een soms onderschatte wereldkampioen, met analyses van topgrootmeester Jan Timman, is een onmisbare aanvulling voor iedereen die is geïnteresseerd in het Nederlandse schaken en in het wereldkampioenschap.