Dagin karanlik, olumsuz, korkutucu bir görünüsü var. Tezahürleri kimi zaman bizi dehsete düsürür Dag istikrardir, güctür, erktir Dikeylik idealinin canli
tezahürüdür... Dagin verdigi en önemli ders, ölümün bir baslangic oldugudur.
Insanlik tarihi boyunca daglar göklerle ve metafizikle iliskide bazen araci bazen de bizatihi bu iliskinin tecessümü oldu Tanrilarin meskeni olan Olympus; Sivanin yogi pozisyonunda oturdugu Kailasa
Dagi; Cinde göksel imparatorun ikamet ettigi en ünlü efsanevi dag Kunlun; Türklerin ciktigi Ötüken; Ibrahim dinlerin daglari Doguda oldugu gibi Batida da insanlar daglari tanrilar ve seytanlarla
doldurmuslardir. Zamanin baslangicindan beri daglar saygi görmüs, mukaddes bilinmis, kutsalin sinirinda durmustur. Kimi halklar daglari dünyanin merkezi, digerleri ise Cennet ve Dünya arasindaki iletisim noktasi olarak görmüstür. Kimileri cenneti orada bulmus, kimileri canavarlar ve muhtesem hayvanlarin dogaüstü diyarlar olarak düslemistir. Daglar büyük tek tanrili dinlerin kalbinde yer alir Tanri Hz. Musaya Yasa tabletlerini Sinada vermistir, Hz. Isa Golgotada ölmüs ve dirilmistir ve Bas Melek Cebrail Hz. Muhammede Cebel-i Nurda görünmüs ve ondan ilahi sözü yaymasini istemistir.
Dag her zaman büyülemis ama ayni zamanda korkutmustur ve kutsal olan her seyde bulunan bu kararsizlik, icinde sasirtici arketipler kesfettigimiz sayisiz mitolojiyi beslemistir. Bu kitap bizi daglarla ilgili asirlik inanclari, mitleri, halk geleneklerini ve batil inanclari kesfetmeye davet ediyor.