Hangisi daha zor bilmiyordum, kendi yurdunda yabanci hissetmek mi, yoksa gittigin yerde sonsuza dek yabanci kalacak olman mi Bu ikilemi iliklerime dek hissetmeme ragman gitmeyi aklima koymustum. Uzaktan da olsa basvurdugum sirketlerin üzgün olduklarini, ancak pozisyona uygun görülmedigimi, belirten e-postalarina ragmen denemekten vazgecmeyecektim. Bu ülke iyi gelmiyordu bana. Hissediyordum zaten. Ondan uzakta olursam her seyin sihirli bir degnek degmiscesine düzelecegine inancim da bundandi. Aklin yolu bir, diyordu arkadaslarim. Ya kalbin yolu kacti Insan hep akliyla mi hareket ederdi Kolay olmayacakti.
